1- آناپورنا ، نپال مركزي (8091 متر) در اين كوه كه دهمين قله بلند جهان است، حدود 130 كوهنورد به اين قله بهمن خيز صعود كرده اند. اما 35 نفر از آنها جان باخته اند. آناپورنا با 41% مرگ و مير بالاترين ميزان مرگ را ميان قله هاي جهان دارد. 2- نانگاپاربات ، كشمير اين قله "آدم خوار" ناميده مي شود. اين هيولاي صخره اي در كشمير خط الراس هاي سنگي و يخي بي شماري دارد. نهمين قله بلند جهان است و ضلع جنوبي اش بلندترين يال را در بين كوههاي زمين داراست. قبل از اينكه Herman Buhl در سال 1953 آن را فتح كند 31 نفر در آن جان باختند. 3- سيلوا گرانده، آند پرو 6344 متر در 1985 جو سيمپسون و سيمون ياتس كه سفرنامه شان در كتاب و فيليمي به نام Touching the Void منتشر شد، از يال غربي سيوال گرانده سعي كردند صعود كنند. صعودي كاملا عمودي كه هيچگاه كامل نشده بوده است. آنها به قله رسيدند اما طي فرود پاي سيمپسون شكست. آنگاه ياتس كه با طناب سيمپسون زخمي را پايين كشيد، بالاي يك صخره از ديدرسش خارج شد. پس از گذشت يك ساعت با طناب ور رفتن سيمپسون نتوانست خودش را نجات دهد، ياتس طناب را بريد. بطور باورنكردني اي سيمپسون پس از سقوط از بيش از 30 متر زنده ماند. او درون يك يخشكاف افتاد. طي سه روز او با برف هاي ذوب شده ادامه حيات داد و لنگان لنگان پنج مايل را تا كمپ رفت و ياتس كه كمي قبل از او رسيده بود به گمان اينكه سيمپسون مرده است مي خواست كمپ را ترك كند. 4- K2 ، مرز پاكستان و چين ، 8610 متر K2 دومين كوه بلند جهان است كه شهرت بدي دارد مخصوصا در رابطه با زنان كوهنورد. اولين زني كه به قله رسيد كوهنورد مشهور لهستاني Wanda Rutkiewicz بود كه در ژوئن 1986 به قله رسيد. در 18 سال بعد از آن تمام پنج زن كوهنورد كه قله را صعود كرده اند كشته شده اند. سه نفر طي فرود از K2 كشته شدند، دو تاي ديگر در كوه هاي همسايه اش جان خود را از دست دادند. Rutkiewicz نيز كمي پس از آن در 1992 در كانچنجونگا كشته شد. اين نفرين سرانجام در 2004 بوسيله Edurne Pasaban شكسته شد كه تا امروز زنده است. 5- كانچنجونگا، مرز ميان هند و نپال (8586 متر) كانچنجونگا به خاطر دوري اش در نپال و دسترسي مشكل آن از هند، صعود كنندگان بسياري ندارد. در 1999 Joe Brown و George Band اولين بار اين قله را صعود كردند. در 1991 جسد اولين دو زن صعود كننده در پاي ديواره اصلي پيدا شد. در 1992 Wanda Rutkiewicz پس از اينكه از فرود در توفان قريب الوقوع اجتناب كرد در قله مرد. در 1995 نيز دو كوهنورد به همراه شرپايشان در كوه ناپديد شدند. بهمن و سرماي وحشتناك، اين كوه را از مرگبارترين كوههاي جهان كرده است. 6- ماترون، مرز ميان سوئيس و ايتاليا، 4498 متر اين روزها خطر اصلي در ماترون شهرتش است و اشتياق بيش از حد توريست ها براي انداختن سنگ هاي شل بر روي سر صعود كنندگان ديگر. 7- اورست، مرز ميان نپال و چين 8848 متر با توجه به عظمت و بلندي سايه افكن آن، آسان است كه فرض كنيم مرگبارترين كوه جهان است. اما با توجه به تعداد زيادي كه هر روزه براي صعود به آن اقدام مي كنند، تنها 9% مرگ و مير دارد. در سال 1996 فصل صعود، 15 نفر هنگام پايين آمدن از قله مردند و اين سال مرگبارترين سال تاريخ اورست بود. فقط هشت نفر از آنها در 11 مي مردند. 8- كوه واشنگتن ، ايالت همامپشير در جنوب انگلستان، 1917 متر آب و هواي بسيار متغير، توفان و تندرهاي دريايي بسيار شديد و رگبارهاي يخي تابستاني جان بيش از 100 نفر را تا به حال گرفته است. دماي هوا در قله به 50- درجه فارنهايت مي رسد. در حقيقت قوي ترين بادي كه تا به حال اندازه گيري شده روي اين قله بوده است. تندبادي با 231 مايل بر ساعت. 9- دنالي، آلاسكا (6194 متر) اين كوه مستعد زلزله است. تركيب ارتفاع زياد و عرض جغرافيايي زياد بيماري ارتفاع را بسيار بيشتر و سريعتر مي كند. (در خط استوا، قله اي با اين اندازه نيمي از اكسيژن سطح دريا را دارد؛ به خاطر عرض جغرافيايي، درصد اكسيژن در دنالي خيلي كمتر از اين است.) 10- كوهستان فوجي، ژاپن (3776 متر) گاهي لازم نيست كوهي براي خطرناك بودن خيلي بلند باشد. براي مثال فوجي را در نظر بگيريد. در پاي آن دريايي از درخت، انبوه بي شماري از سرو، كاج و شمشاد است كه تنها مكاني مي باشد كه گدازه هاي آتشفشاني فوران عظيم 1707 به آنجا راه نيافتند. اين جنگل كه به نام Aokigahara مشهور است بين ژاپني ها مكان مقدسي است و بي نقص براي مردن. شايعات در باره چوبهايش زياد است: محلي ها از زمين هاي مغناطيسي صحبت مي كنند كه عمليات جستجو و نجات را منحرف مي كند؛ گفته مي شود جنگل داراي مار، سگ هاي وحشي و ارواح خبيث است

نظرات شما عزیزان:

برچسب‌ها: